God vs Shit

22 april jl zat ik in een dienst in Kollumerzwaag, en daar werd een interessante vraag gesteld tijdens de dienst.. waar we nog antwoord op mochten geven ook:

 'Als God goed is.. zou Hij al het lijden moeten stoppen'.

Hmm... Interessante kwestie. Mijn gevoelsantwoord zegt natuurlijk gelijk: JAAA! Maar een paar ogenblikken later denk ik 'Ja?'. Natuurlijk zou het chill zijn dat er geen Burn-outs meer zouden bestaan, of in ieder geval niet meer in mijn leven. Natuurlijk zou ik het heel erg fijn vinden dat kanker de wereld uitgebannen zou worden. Natuurlijk gun ik iedereen een liefdevol en vredig leven. Natuurlijk! Maar.. ik zit meer te denken over hoe ikzelf reageer op dergelijke situaties.

Ik zou gelijk tekenen voor een middeltje of gebed waardoor ik morgen beter zou zijn. Maar zo werkt het niet.. tenzij God goed is. Nah, ik weet het niet. Ik denk niet dat je God persé als slecht moet bestempelen als Hij het toelaat. Sterker nog.. ik denk inmiddels dat Hij JUIST goed is, door het toe te laten. Klinkt een beetje cru he?  En het is ook een gewaagde uitspraak.. I know. Je hoeft het ook niet me eens te zijn, maar ik wil je wel uitleggen waarom ik dat denk.. of in ieder geval zo voel. Ik las er vanochtend over in het boek van Martin Koornstra (Leef Koninklijk)..

Even een beetje geschiedenis: Waar werd Jezus verzocht door de duivel? ... In de woestijn. Waar doopte Johannes? Ergens in de woestijn.. Wij leven in een nat kikkerlandje, bij lange na niet te vergelijken met een woestijn. Maar je leven kan soms wel vóelen als een woestijn. Uitzichtloos, droog en bijna niet uit te houden. Ik wil je uitdagen verder te kijken dat het eerste gevoel.. Kijk eens wat er daarna gebeurd. Gods leiding is soms zo natuurlijk dat je er op het moment zelf vrij weinig van meekrijgt, maar als je later de puzzelstukjes in elkaar ziet vallen... dan kun je bijna van je stoel vallen van verbazing. In deze woestijn.. waar Jezus was, waar Johannes was.. daar zijn grootse overwinningen behaald. Jezus zette Mr Devil even flink op zn plek, en Johannes liet heel Jeruzalem uitlopen om kopje onder te gaan. Oh, en om nog maar niet te spreken van dé overwinning binnen ons geloof : het kruis. Die staat niet lekker fancy midden in Jeruzalem.. Immers.

Oftewel: de grootste overwinningen vinden niet plaats op een bergtop. Om maar even binnen de geografische metaforen te blijven. Nee, ze vinden plaats in een dal. Zelf sta ik meer achter deze omschrijving.. van een woestijn, daar valt vrij weinig van te maken. Met alle respect voor Koornstra.. Maar dit dál, kijk.. daar kun je wat mee. Een dal is namelijk vruchtbaar, en daar valt best nog wel het een en ander te verbouwen. Daar kun je meestal nog wel wat andere mensen vinden, en daar is mogelijkheid om te groeien.

We verlangen vaak naar bergtopervaringen, en geestelijke hoogtepunten. Dan vóel je de overwinning en de vreugde van het feest. Maar je moet nageven dat het boven aan de berg verrekte (is dat een Friesisme? Hij is te mooi om te laten liggen) koud is, er is geen mens te bekennen en er valt geen wortel in de grond te gooien want vruchtbare grond is er allerminst. Misschien noem ik het zelfs wel egocentrisch daarboven.. je bent een beetje een loner, weinig diepgang en vooral veel aandacht voor jezelf. 'Zie mij leuk zijn'... Jezus deed wonderen, en vroeg het níet door te vertellen. Hij hield niet zo van koude bergtoppen..

Lekkere statement voor mij, want ik ben wel iemand die haar waarde uit prestaties haalt. Naja, ik zeg liever haalde. Ik ben aflerende ;-) Maar als je er lekker nuchter naar kijkt, en de feiten op een rijtje zet.. dan valt er veel meer winst te behalen in het dal. (We houden toch zo van winst?) Maar daar voel je dus de euforie van de overwinning niet. Dus de eerste laag, je gevoel is niet zo chill. Daarentegen wín je wel.. Lastig

In het boek van Koornstra staat dat de meest ingrijpende veranderingen in ons leven en de grootste vernieuwingen in ons denken tot stand komen in moeilijke tijden. Het vóelt niet chill, maar je groeit wel. Tijdens deze test, in de teleurstelling en in de tegenstand wordt je in het diepst van je wezen meer afhankelijk van God. Die trots die je daar op de bergtop hebt, heb je op de weg naar beneden beetje bij beetje afgegooid, het bleek toch niet zo'n effectieve beschermer. Hoe dieper je bent, deste harder je roept naar God, deste meer je bid buiten je geplande stille tijd om, en deste beter besef je dat je het alleen van God kunt verwachten.

Maar ik heb altijd wel een beetje geworsteld met die testen van God.. Wááárom? Ik zou daar nog een heel eind over kunnen schrijven, maar ik denk dat je je daar wel wat bij voor kunt stellen. Als God goed is, waarom test Ie dan? Ik vond het net antwoord, in hetzelfde boek waar ik al steeds aan refereer.

God test niet om jouw hart te doorzoeken, of om te kijken of je wel oprecht geloofd.

Hij wéét dat immers allang. Nee, God test jou om JOU te laten zien wat er in je hart leeft.

Het is een ontdekkingsreis voor jezelf..

Wow.. zo heb ik het echt nog nooit bekeken. Maar hij slaat in als een bom.Want na 2 jaar therapie, heel wat diagnoses, medicijnen en nog meer gesprekken.. heb ik al best veel geleerd over mezelf. Ik ben er nog lang niet, maar de eerste vluchten voor ontdekkingsreis zijn zeer zeker al vertrokken! Ik ben op weg, ik ben bezig, ik ben mijn wortels aan het uitgooien en ik groei.. stapje voor stapje.  Dus eigenlijk is het Zijn manier om je te helpen je eigen hart te ontdekken.. omdat Hij goed is!

In de woestijn spreekt God ...

In de woestijn verandert Hij ...

In de woestijn ... onstaat iets nieuws!

God speelde vanochtend voor Hans Anders.. en gaf me een nieuwe bril. Een bril die een tijdje geleden al in ontwikkeling was, toen Niels mij het volgende nummer stuurde. Het heet Blessings en wordt gezongen door Laura Story. Het zet je aan het denken.. Naja, het zette míj in ieder geval aan het denken ;-)

We pray for blessings, we pray for peace
Comfort for family, protection while we sleep 

We pray for healing, for prosperity
We pray for Your mighty hand to ease our suffering 

All the while You hear each spoken need
Yet love us way too much to give us lesser things 

'Cause what if Your blessings come through raindrops
What if Your healing comes through tears?
What if a thousand sleepless nights
Are what it takes to know You're near? 

What if trials of this life
Are Your mercies in disguise? 

We pray for wisdom, Your voice to hear
We cry in anger when we cannot feel You near
We doubt Your goodness, we doubt Your love 

As if every promise from Your Word is not enough 

And all the while You hear each desperate plea
And long that we'd have faith to believe 

When friends betray us, when darkness seems to win 

W e know that pain reminds this heart
That this is not, this is not our home 

What if my greatest disappointments
Or the aching of this life
Is the revealing of a greater thirst
This world can't satisfy? 

And what if trials of this life
The rain, the storms, the hardest nights
Are Your mercies in disguise?

Link: http://www.youtube.com/watch?v=1CSVqHcdhXQ





Na de uitzending...

Terwijl ik in het laatste reclameblok voor JONG bijna verging van de zenuwen, en drie dagen met een overvol hoofd heb rondgelopen.. ben ik momenteel in eurforie door de tsunami van reacties die ik heb gekregen. Het grootste deel van onbekende medestrijders..

Flabbergasted is volgens mij het enige woord wat hier bij past, ik had allereerst niet gedacht dat er uberhaupt een jongere die hetzelfde voelt als ik.. naja, dat die er is! Ten tweede.. dat die de moeite zou nemen om mij een berichtje te sturen.. en ten derde, mij bijna van mijn stoel zou laten vallen van verbazing, herkenning, tranen, begrip en .. nog meer van dat soort mooie passende woorden waar ik nu niet op kom.

Maar ze zijn er wel.. ze zijn er zelfs heel heel heel héééél erg veel. Nederland, shame on you dat je het zover laat komen. Maar daar wil ik mijn kostbare energie nu niet aan verspillen. Nee, ik wil nu vooral dankbaar zijn. Dankbaar voor alle lieverds, die ontzettend hard hebben gevochten.. of die net als mij nu keihard aan het vechten zijn.

Bang voor een supermarkt, een rij.. of gewoon mensen in het algemeen. Niet begrepen worden door familie, vrienden.. laat staan mensen op de tweede rij. Ik had niet kunnen bedenken dat er zoveel mooie jonge (of iets oudere) mensen zijn met zo'n onwijs stomme .. situatie.

Ik pieker me de rambam, en heb geen flauw idee waar mijn levensweg naartoe gaat.. Geef ik zekerheid op om een droom te volgen? Laat ik een studieschuld van ruim 6000,- euro mijn leven leiden? Durf ik buiten het 'normale' te lopen.. en zelf een pad te vinden in de wildernis? Durf ik fouten te maken en te zeggen .. 'Hmm, misschien was dat niet heel handig. Goed, Plan B!'

Durf ik dat? Maar stel dat.. stel dat ik de ballen zou hebben. Wat is dan in vredesnaam die droom? Wat wil ík? Inmiddels ben ik bijna paranoia van alle gedachten die door mijn hoofd spoken. Zijn die van mij? Of zijn die me opgelegd? Wil ik dat écht, of probeer ik alleen rebels te zijn? Is het realistisch wat ik denk?

en dan is het 03.23 en heb ik nog geen oog dichtgedaan... Chill

Ik kreeg een email die me onwijs veel energie gaf - en dat is echt heel bijzonder. Door een schat die pijlsnel een antwoord typt omdat er eigenlijk sushi op hem wacht, maar die mij met die paar minuten.. een brug naar echt leven geeft. Wie ben ik, wat wil ik, wat kan ik, waar word ik gelukkig van? Waarmee zou ik het liefst iedere minuut vullen, wat wil ik eigenlijk de hele dag doen? Het draait niet om geld.. het draait om plezier, om passie, om liefde en begrip.

Goed.. Oke. Afgesproken..



En hoe vind ik dat? .... "Unknown" Die sushi is inmiddels wel op. Ik ga een nieuwe poging wagen!

Lieve JONG, bedankt voor mijn kans! Ik had nooit durven dromen dat dit eruit zou komen. Als je me nu wilt excuseren, ik heb nog wat reacties te beantwoorden!


 .... Hihi ^^

Schouderklopjes

Soms ontdek je gave dingen. Soms val je bijna van je stoel van verbazing. Soms raken dingen je zo diep dat je alleen maar keihard kunt huilen. Soms snap je er de balle van.. en soms ben je gewoon teleurgesteld. Maar meestal, meestal is het de moeite waard om de dingen die op één of andere manier jóuw raken.. te delen. All you gotta do is share.. Wij zijn mensen, wij zijn per twee geschapen en per twee uitgezonden.. Dus hier zijn wij, jij en ik. Ik doe mijn verhaal, en jij leest.. om een of andere reden. Thanks for that in ieder geval ;-)


Vandaag is bijzonder, vandaag is een eye-opener, vandaag is al bijna voorbij.. dus ik zeg: Vandaag was cool! De volgende zin ga je niet leuk vinden als je niet gelooft, misschien denk je zelfs.. Och mehn, komt er weer zo één. Jep! And I love that. Dus, kiezen of delen. Ga je verder of blijf je hier?


Ik las in Romeinen 2, en ik zag daar twee verzen die mijn hersenspinsels bij de kop pakten. 

7 Hij geeft eeuwig leven aan hen die geduldig de wil van God doen, 

op zoek naar de glorie en eer en het leven dat nooit eindigt. 

27-28 Dat u als Jood geboren bent en volgens Joods gebruik besneden, wil nog niet zeggen dat u een echte Jood bent. Nee, een echte Jood is iemand die zich in zijn hart met God verbonden heeft. Het gaat er niet om of u lichamelijk besneden bent, maar of uw hart en gedachten voor God geopend zijn. Dat is besnijdenis door de Geest, niet volgens de letter van de wet. Iedereen die zo’n levensverandering heeft ondergaan, krijgt zijn eer van God, niet van mensen. (HTB)

Als mens zijn we op zoek naar waardering, we willen leuk gevonden worden, we willen nuttig zijn, we willen leven, we willen eigenlijk het allerliefst dat de wereld niet zonder ons kan. Maar toen ik afgelopen jaar stilgezet werd, bleek de wereld wel dégelijk zonder mij te kunnen. Sterker nog, het leek zelfs af en toe er nog beter op te worden ook. #Notfair .. Maar het zette me wel aan het denken. Ik was degene die daar in vers 7 keihard op zoek was naar glorie en eer. Ik wilde die schouderklop, ik wilde dat ik alle eer zou krijgen voor een opdracht, dat ik de eer zou krijgen voor een vette choreografie, dat ik alle eer zou krijgen voor een auto, dat ik alle eer zou krijgen voor kleine gebaren.. maar voornamelijk dat ík alle eer zou krijgen.

Oke, stel dat dat een feit is. (Het was een feit, maar laten we er voor mijn gemak een hypothese van maken) Wat als ik dan dat schouderklopje heb gekregen?  Ben ik dan gelukkig? Ben ik gelukkig als iemand zegt: 'Jo P, goed gedaan zeg!'? 




Ehm.. ik ken mezelf inmiddels beter dan dat. Ik sta niet eens stil bij deze ene kleine, ik ga verder. Ik ga verder, op zoek naar nieuwe. Naja, niet alleen nieuwe. Ik ga op zoek naar grotere, oprechtere, betere, mooiere, schouderontwrichtende schouderklopjes. En het liefst nog voor een steeds groter wordend publiek. Zodat steeds meer mensen zien hoe goed ik eigenlijk ben..


*Kuch*


Ja? Ben ik eigenlijk zo goed? Misschien als je de prestatie alleen ziet dat je denkt dat ik lekker bezig ben. Maar het proces en de gedachten daarbij zullen laten zien dat het helemaal niet zo zelfverzekerd en vol vertrouwen gebeurd. Het is een schijnvertoning waarmee ik mijn eigenwaarde probeer te verdienen.  Ergens best goed bedacht, maar nu ik ouder word zie ik dat deze cirkel waarbij tevredenheid hopeloos ver te zoeken is, nooit mijn ideaal-beeld zal realiseren. Want na elke stap, hoe groot of hoe klein ook ... ga ik weer verder op zoek naar een nieuwe...


En ik noemde zojuist het bijvoegelijk naamwoord 'schouderontwrichtende' niet voor niets. Als in deze metafoor de schouder het leven is, die een constante input van waardering nodig heeft. Dan is het beschreven proces zonder tevredenheid een ticket naar de schouderontwrichting, een Burn-Out. 


Je bent hier terecht gekomen, dus je zult mij op een of andere manier wel kennen. Dan weet je mijn historie, dan weet je ook dat ik inmiddels heb geluisterd naar vers 27-28.

Op 23 januari 2011 werd voor mij bewezen dat God écht bestaat, en Hij zijn Zoon voor mij heeft laten sterven.. In de week die volgde snapte ik er de balle van, maar een week later heb ik mijn plek mogen weten. (In het half jaar daarna snapte ik er nog steeds de balle van trouwens.. Maar ik vóelde het wel) Klinkt onwijs zweverig, en ik kan het je ook echt niet beter uitleggen. Maar ik kan wel vertellen dat het iets is wat ik voor geen goud had willen missen. 

Vers 27-28 zijn best wel heavy, er wordt daar een lijn getrokken. Je bent een échte .. of je bent het niet. Het is niet een spelletje van 'ik ken de wet maar God vergeeft toch alles?! Dus ik vermaak me hier priiiiiiiima!'. Nee, 'Je kunt niet het tweede honk stelen, terwijl je nog een voet op de eerste houdt' las ik eens in en boek. Ik spreek hierin niet verwijtend, ik spreek hier vanuit mezelf. Dat was ik, voordat mijn ogen werden geopend. De wet kennen betekent dat je weet wat hoort en wat niet hoort. De maatschappij zoals die nu is, is onwijs vertroebeld, wat betekent dat jouw beeld ook vertroebeld kan zijn. Maar God heeft jouw je geweten en  je intuïtie gegeven. Zodat je, ook als je even geen direct antwoord weet naar jezelf kunt luisteren.. 

ik dwaal af.. Er staat hier in dit vers dat je 'eer en glorie' zoals dat in vers 7 genoemd wordt, krijgt door een innerlijke besnijdenis. Dat wordt in deze vertaling verduidelijkt met het openen van je hart en gedachten voor God. Dat klinkt net alsof je dat zelf kunt doen. Alsof er ergens een knopje is waarbij je deze twee dingen kunt afstemmen om 101.Heaven FM .. Helaas, not gonna happen. Dit bovenstaande is wat ze noemen 'het werk van de Geest'.. Nog zo'n term. Maar dat werk van de Geest betekent dat de HG (voor intimi) in jou de dingen wegknipt die niet bij een leven met God horen. 


Dan kun je denken aan 'grote' dingen als roddelen, het verlangen om porno kijken, geld of dingen uit de winkel stelen.. maar ook kleine dingen. Als hij dat wegknipt, kun je sommige situaties samen met Hem overwinnen. Dat je iemand anders de grote helft van het snoepje gunt. Dat je naar iemand kunt blijven glimlachen wanneer hij iets doet wat helemaal niet door de beugel kan. Dat jij niet kwaad met kwaad bestrijdt, maar dat je wijzer bent. Oftewel, Hij leert jou om liefde te tonen. Liefde die niet uit jezelf komt, maar liefde van Hem. De Geest gaat met je aan het werk, zodat jij je leven (je hart en gedachten) afstelt op God. En dan staat er het allerallerallerallervetste ever:

Iedereen die zo’n levensverandering heeft ondergaan, 

krijgt zijn eer van God, niet van mensen.

Dat de Geest met je aan het werk gaat staat gelijk aan een levensverandering - believe me - en dan staat er ; die krijgt de eer van God, niet van mensen. Dus die cirkel waar ik het net over had, waarbij tevredenheid zo hopeloos ver te zoeken is. Die wordt hier rond. Hier ligt het antwoord.. Als jij je afstelt op God, en de Geest in jou aan het werk laat gaan, dan zal Hij je vervullen met iets waardoor je wél tevreden kan zijn. Waarbij je leven niet afhangt van hard werken, maar je leven hangt af van Hem. Hij vraagt de dingen waarvan Hij weet dat je ze kan dragen, Hij zal je níets geven wat je niet aankunt - vergeet dat nooit! - en daar Hij geeft je daarvoor een vervullende zegen terug.

We hebben als mensen allemaal waardering nodig, dat is helemaal niet zo gek. Sterker nog, dat is best normaal. Maar het is de kunst om het goed en gezond te verkrijgen.. en ik wilde met jou delen dat mij nu al onwijs veel waardering heeft gegeven, én dat Hij mij voor later nog veel meer heeft beloofd! Er is een liedje wat ik vanmiddag hoorde, waar ik mee wil afsluiten. Hij wist al wat jij ging doen, en toch wil Hij jou. Hij wist al wat jij zóu gaan doen, en toch vindt Hij je onwijs leuk. Hij weet wat je nu doet, en toch houdt hij ontzettend veel van je. Hij weet al wat jij straks gaat doen, en toch.. tóch kiest Hij voor JOU. Denk daar maar eens over na .. :-)

Zoals we altijd met de band afsluiten : God knew what He was doing, when He created you!

And I am not shocked by your weakness.

And I am not shocked even by your sin.

And I am not shocked by your brokenness.

I knew what I was getting into and I still want you.

I knew what I was getting into and I still like you.

I knew what I was getting into and I still chose you.

Cuz only I can see the end from the beginning.

And only I can see where this is going.

And only I can see the end from the beginning.

And I see in you the seeds of love.

And I see in you strength,

when all you see is your failure 

and all you feel is ashamed.

I can see deeper than that.

I know you better than that.

Your only at the beginning.

You've only just begun and I know where you are going

And all you can see in the moment is that your hurting.

And all you can see in the moment is that your aching.

And you don't have to pretend to be something or someone your not.

Cuz I know you better than that, even better, even better than that.

Listen my Beloved.

Just don't give up.

And don't give in.

If you don't quit.. You win!

Link: http://www.youtube.com/watch?v=RWa_YYOF3fs